Vrij kort nadat we elkaar leerden kennen, beslisten we dat we ooit naar het buitenland zouden verhuizen. We zijn beiden wel avontuurlijke zielen en toen al bekroop ons het gevoel dat we het wilden doen met minder werkdruk, minder verwachtingen van de maatschappij. We wilden een bewuster leven leiden, terug naar onze core & meer in de natuur. Het was de eerste keer dat we van de term "slow living" hoorden.

We dachten dat we dit gingen vinden in Murcia, Spanje. Rationeel gezien was dit een uitstekende keuze: een heerlijk klimaat - hellow zonnetje 😎, ze spreken daar een wereldtaal - ¡Hola! Qué tal?, is relatief snel en makkelijk bereikbaar vanuit België en de cost of living is een stuk lager dan in België - katsjing!

Tot we daar voet op bodem zetten in november 2018… We voelden 'm niet.
De plannen werden even opgeborgen, keerden terug naar België en we kochten een huis om te renoveren, als investering. Zo gezegd, zo gedaan.

Het sluimerde nog steeds na, sinds Spanje, en na een weekendje Amsterdam met 2 van onze beste vrienden en doggies, maakten we de volgende bedenking luidop: We willen geen 10 jaar meer wachten om pas dan onze dromen realiteit te maken en ervan te kunnen genieten.
We hakten de knoop door en zetten ons huis te koop. Ondertussen gingen we op zoek naar bouwgronden die zich meer in het landelijke groen bevonden, zonder veel buren 😉, zodat we onze lening verder konden blijven afbetalen.
In augustus 2023, werden wij eigenaar van een mooie grond in Braives en trokken we weer in bij mijn ouders, in het "tiny house" waar het allemaal begon.

In volle coronatijd hadden we een camionette aangekocht, en die bouwden we na onze uren langzaam maar zeker om tot camper van voor ons drietjes. Het gaf ons al een proevertje van de vrijheid om te gaan en staan waar we wilden. Regelmatig trokken we er voor een paar daagjes op uit om even te genieten en niks te moeten.

Ondertussen verspreidde het "maandag-gevoel" zich verder naar andere dagen van de week. Je kent het gevoel misschien, wanneer op maandag de werkweek nog héél lang en overweldigend lijkt… Met plezier naar het werk te gaan werd steeds meer een opgave en tijdens de eindejaarsperiode werd het duidelijk dat het zo niet verder kon.
Heel wat conversaties, peinzingen en afwegingen later ging de kogel door de kerk en besloten we allebei onze gouden kooi te verlaten en te vertrouwen op het universum dat wat voor ons bestemd is, ook naar ons zal komen.

En nu zijn we vertrokken voor een tijdje "niksen moet, alles mag".
Hoe dankbaar we zijn dat we dit mogen meemaken in ons leven!
Heerlijk!

Ik wil het iedereen gunnen om even die pauzeknop in te drukken, even niks te moeten, en daarna te herevalueren hoe je verder wil, maar het komt soms met de nodige financiële onzekerheid en onzekerheid over je carrière.
Dat begrijpen wij maar al te goed!

Dus heb jij vragen of wil je tips over camperombouw, het converten van een van naar camper, wil je graag weten hoe wij onze gouden kooi verlieten, hoe we nu rondkomen,... laat dan hier jouw gegevens achter en dan contacteren we jou!